Köyden Kente 

Kırsal kalkınma, kooperatif, köylerimiz, tarım, şehircilik konuların da  yazıp çiziyor sizlerle paylaşıyorum  ama çoğu kent insanı günlük koşuşturma, yaşam kargaşası, siyasal  çekişmeler içinde kırsalın, köylünün, çiftçinin  sorunlarının farkında değil.  Hatta yaşadığı kentin sorunlarından, sorunun kaynağından habersiz.

 Arjantin, Brezilya mercimegi, Afrika tahılı, Sırp eti, Çin cekirdegi, sarımsağı,  İsrail hurmasi,  yediğini bile bilmiyor çoğu kentli. Kurban bile dışarıdan geliyor farkında değil. 

Yemler ithal, tohum ithal, zirai ilaçlar ithal. Kimse tohum yasasını bilmiyor veya ilgilenmiyor. Ata tohumunu,  yerel tohumu, fidanı  merak etmiyor.Sütü olmayan peynir, bitkisel üretim tereyağı,  arısız bal yedigini farketmiyor gıdayi tanımıyor bile...

Topraksiz tarımdan gelen domatesi, marulu yedigini kimse bilmiyor.  Yemek yemeği karın doyurma sanıyoruz. Oysa gıda topraktan tohuma,  bakımdan hasata,  tedarik zincirinden pazara bir süreç.  Insan ne yerse odur aslında.  Ne yediğini bilmeyen tarımdan, köyünden, köklerinden kopmuş bir kitle ile karşı karşıyayız. 

Kırsal kalkınma yoksa sağlıklı kentleşme de bir hayal. Kalabalıktan şikayet ediyor kent insanı ama köyüne, kırsalına  sahip çıkması gerektiğini düşünmüyor. Kırsala sahip çıkılmazsa kitlesel göçle köyler şehre akıyor. Köylerin şimdiden çoğu terkedilmiş havasında.   Bu bir sarmal. Köyler boşaladıkça kent kalabalıklaşıyor, tarımsal üretim düşüyor, gıda açığı başlıyor ve  sorunlar çözülemez hale geliyor, sonuçta mutsuz insanlar mutsuz bir toplum. 

Kırsalda köylü  toprağını işlediginde , hayvancılık ile yeterli geliri elde etse neden köyden şehre gelsin? Tarımı, kırsalı ihmal ettiğimizde ortaya çıkan sonuç büyük bir işsizlik  problemi, aşırı kalabalık kentler,  yetersiz kalan  okul, hastaneler, konut problemi gibi çözüm bekleyen çok sayıda  kente özgü sorunlar.... Sadece toplu konutlar ve TOKI ile kentlerin sorununu çözemeyiz.  Kökene inmemiz gerek artık.  

Sgk prim desteği, girdi maliyetlerinin azaltılması, hibeler gibi çözümler gerek. Bunlar merkezi hükümet  kararları ile mümkün.

Yerel yöneticilere tavsiyem kırsal bölgeye sahip çıkmalarıdır. Kooperatif marketler, köy pazarları, yöresel ürün fuarları, tanzim satış, iyi tarım  uygulamaları, sözleşmeli tarım, yeni kooperatifler gibi uygulamalar  ile köyden kentte göçü durdurabiliriz. 

Kent insanından ricam ne yediğini düşünmesi, yediği  gıdanın kökenini, toprağını, tohumunu bilmesidir. Bireysel olarak köyü, köylüyü, tarımsal kooperatif ürünlerini desteklerseniz ülkemize büyük bir hizmet yapmış olursunuz. 

Unutmayalim  ne yersek oyuz. 

Doç. Dr. Devrim Alkaya 
Insaat Yük. Müh. & Kamu Yöneticisi & Tarımcı