1962 Ardahan doğumlu, 38 yıllık belediyecilik tecrübesine sahip Çerkez, Kadıköy ve Ataşehir’de yıllarca emek verdikten sonra doğduğu ilçeye, Çekmeköy’e hizmet için döndü. Seçimden sonra yaptığı ilk icraat çok şey anlatıyordu: Kendi posterlerini kaldırmak. Mesajı netti: “Benden önce Çekmeköy var.” Sabahın ilk ışıklarıyla sokaklara çıkan, esnafla çay içen, çocuklarla bisiklete binen, yaşlıların elini sıkıp hâl hatır soran bir başkan profili çiziyor. Çerkez’in sosyal belediyeciliği, rakamların ötesinde hayatlara dokunuyor:

Emekli evleriyle yaşlılara sıcak bir buluşma noktası sundu. Çalışan annelere kreşler açarak “gözünüz arkada kalmasın” dedi. Okullarda fındık dağıttı, öğrencilerin akbil ve kırtasiye masraflarını hafifletti. Atıl bisikletleri tamir ettirip 50 çocuğa armağan etti.

Şehit Arif Kalafat Doğa Parkı’nı kadınların el emeğine açarak ekonomik katkı sağladı. Belediyeye ait kafe ve restoranlarda fiyatları düşürerek mahalle “günleri”ni halka açık ve erişilebilir hale getirdi. Hayvan barınakları ve sokak hayvanları için mama ve sevgi desteğini eksik etmedi.

 Bu tarz, siyasetin alışılmış diline sığmıyor. Kimi siyasetçiler ve muhalifler mesafeli; çünkü Çerkez, sistemi sokaktan yönetiyor.
X hesabında (@orhancerkeztr) anbean halkın içinde: Okul trafiğine zabıtayla yön veriyor, depremzedelere geçmiş olsun diyor, golbol takımına ekipman taşıyor, nikâh kıyıyor, piknikte komşularla gülüyor.

Çekmeköy’de kadınından gencine, emeklisinden esnafına kadar herkesin ortak tanımı aynı: “O bizim abimiz.”
Mütevazı bir evde başlayan yolculuğunu yine mütevazı bir makamda sürdüren Orhan Çerkez, Çekmeköy’de umudun adı oldu.

2029 seçimlerinde bir dönem daha seçilir mi? Sokakların sesi şimdiden yankılanıyor 

Haber:Durmuş ACAR